امیرالمومنین

       مدح امیرالمومنین:

" ای تیر غمت را دل عشّاق نشانه "
در عرش ،  نجف ، کعبه تویی صاحب خانه
چشمم همه سو دور زد و از تو نشان دید
" یعنی همه جا عکس رخ یار توان دید "
دست کرمت بنده نواز است همیشه
ابروی تو محراب نماز است همیشه
محتاج خلایق نشود هیچ زمانی
دستی که به سوی تو دراز است همیشه
تحویل گرفتی چه قدر گرم و صمیمی
من را که سراپام نیاز است همیشه
بهتر که شود بسته به رویم همه درها
وقتی در این میکده باز است همیشه
انگور اگر از تاک ضریح تو درآید
نوشیدن مِی نیز مُجاز است همیشه
مَنْ ماتَ عَلی حُبّکَ قد ماتَ شهیداً
این شور عراقیِّ حجاز است همیشه

روز ايجاد كه حق خلقت دنيا مےكرد
پسِ پرده، علے بود تماشا مےكرد

بلكه از آينة كُنتُ نبيّاً چو نبے
سِير در آب و گِل آدم و حوّا مےكرد

ﻣﻮﻻﯼ ﻣﺎ ﻧﻤﻮﻧﻪﺀ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ
ﺍﻋﺠﺎﺯ ﺧﻠﻘﺖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ

ﻭﻗﺖ ﻃﻮﺍﻑ ﺩﻭﺭ ﺣﺮﻡ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ
ﺍﯾﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﯽ ﺩﻟﯿﻞ ﺗﺮﮎ ﺑﺮﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ

ﺩﯾﺪﯾﻢ ﺩﺭ ﻏﺪﯾﺮ ﮐﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﺑﻪ ﺟﺰ ﻋﻠﯽ
ﺁﯾﯿﻨﻪ ﺍﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﯿﻤﺒﺮ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ

ﺳﻮﮔﻨﺪ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﻡ ﮐﻪ ﻧﺒﯽ ﺷﻬﺮ ﻋﻠﻢ ﺑﻮﺩ
ﺷﻬﺮﯼ ﮐﻪ ﺟﺰ ﻋﻠﯽ ﺩﺭ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ

ﻃﻮﺭﯼ ﺯ ﭼﺎﺭﭼﻮﺏ ﺩﺭ ﻗﻠﻌﻪ ﮐﻨﺪﻩ ﺍﺳﺖ
ﺍﻧﮕﺎﺭ ﻗﻠﻌﻪ ﻫﯿﭻ ﺯﻣﺎﻥ ﺩﺭ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ

ﯾﺎ ﻏﯿﺮ ﻻﻓﺘﯽ ﺻﻔﺘﯽ ﺩﺭ ﺧﻮﺭﺵ ﻧﺒﻮﺩ
ﯾﺎ ﺟﺒﺮِِﯾﯿﻞ ﻭﺍﮊﻩﺀ ﺑﻬﺘﺮ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ

ﭼﻮﻥ ﺭﻭﺯ ﺭﻭﺷﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺟﻬﻞ ﮔﻤﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ
ﻫﺮ ﮐﺲ ﮐﻪ ﺧﺘﻢ ﻧﺎﺩﻋﻠﯽ ﺑﺮ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ.